به گزارش پایگاه خبری - تحلیلی «شهر فردا»،فربد زاوه با بیان اینکه هرگونه اعمال محدودیت در تولید خودروسازی منجر به ایجاد فسادهای ساختاری بسیار وحشتناک خواهد شد، عنوان کرد: هزینه‌ی استفاده از خودروی شخصی باید به حدی برای ساکنان کلانشهرها افزایش پیدا کند که استفاده از خودروی سواری برای متقاضی توجیه اقتصادی نداشته باشد. این اقدام در سراسر کشورهای پیشرفته اجرا می‌شود، اما خودروسازان ایرانی درصدد فروش خودروهای خود به ساده ترین و ارزان ترین قیمت هستند.
وی افزود: نمی‌توان در عرضه محدودیت ایجاد کرد چرا که مشکل آلودگی هوا محدود به چند شهر کشور است و بسیاری از شهرها با این موضوع درگیر نیستند.
به گفته این کارشناس خودرو؛ در سراسر جهان خودروساز به عنوان یک بنگاه اقتصادی مسئولیتی در قبال ایجاد یا تشدید آلودگی هوا ندارد، اما مسئولیت رعایت استانداردهای روز جهان را دارد.
وی با بیان اینکه خودروهای تولیدشده باید با استانداردهای کشور مطابقت داشته باشند، تصریح کرد: استاندارد خودروسازی ایران تا قبل از دو سال گذشته برابر با یورو 2 بود که بعد از مدت‌ها به یورو 4 تبدیل شد.
زاوه در ادامه به تشریح چند راهکار اجرایی در کشورهای مختلف پرداخت و بیان کرد: یکی از راه حل‌ها این است که استفاده از خودرو در کلانشهرها به حدی گران شود که تمایل استفاده از خودروهای سوخت فسیلی کاهش یابد. باید اجازه داد که خودروهای برقی در کشور تولید و وارد شوند. تولید خودروهای برقی، آلودگی موضعی ندارند البته شاید این موضوع مطرح باشد که این خودروها آلودگی تولید فلزات گران بها را در پی دارند. اما مهم این است که خودروهای برقی موجب تولید آلودگی هوا و در نتیجه مرگ و میر انسان‌ها نمی‌شوند.
این کارشناس خودرو در مورد راه حل دیگر اظهار کرد: تعداد پلاک‌های خودرو در کلانشهرها از جمله تهران محدود نگه داشته شود. اگر هر شهروند یک شماره پلاک خودرو دارد، برای تملک تعداد پلاک‌های بیشتر باید موظف به پرداخت هزینه‌ی بالاتری شود. اجرای این اقدام مانع از تملک خودروهای دوم و سوم برای هر شهروند خواهد شد.
زاوه بیان کرد: دو سال گذشته به دولت پیشنهاد دادیم که در هفت شهر بزرگ کشور از مالکان خودرو هزینه‌هایی در قالب بیمه، مالیات، افزایش هزینه تعویض پلاک و عوارض آلودگی از خودروها دریافت شود. در ضمن این هزینه هم تنها صرف توسعه زیرساخت‌های تولید خودروهای برقی در کشور شود. متاسفانه این طرح اجرا نشد، اما نتایج مثبت اجرای این طرح، گران شدن استفاده از خودروهای بنزینی و کاهش تمایل به استفاده از خودروی شخصی و آلودگی هوا بود. با افزایش قیمت سوخت تمایل به استفاده از خودرو کاهش پیدا می‌کند. اگر فردی هم قصد استفاده از خودروی شخصی دارد، هزینه‌ی آسیبی که از انتشار آلاینده خودروی او به دیگر مردم شهر وارد می‌شود را می‌پردازد.
این کارشناس خودرو با اشاره به اینکه در شهر پکن هزینه تملک شماره پلاک دوم از قیمت خودرو بالاتر است، تصریح کرد: پلاک شهرستان هم برای تردد در شهر محدودیت دارد و تردد بیشتر از 5 روز در سطح شهر توسط دوربین‌ها ثبت شده و مالک خودرو باید عوارض روزانه پرداخت کند. اجرای این راهکارها موجب کاهش میزان تردد خودروهای سواری و در نتیجه کاهش تولید و انتشار آلاینده‌ها می‌شود. منشا افزایش تقاضای سفر در ایران سیاست‌های ناکارآمد دولت است. اگر دولت تقاضای سفر را کنترل کند آلودگی هم در ادامه کاهش خواهد یافت.
وی با بیان اینکه در کشورهای دیگر افزایش قیمت سوخت به همراه عوارض جاده‌ای اتفاق می‌افتد، تشریح کرد: عوارض جاده‌ای مشابه دریافت عوارض جاده‌ای در ایران است، با این تفاوت که عوارض برحسب میزان آلودگی هر خودرو دریافت می‌شود. در ایران برعکس این موضوع اتفاق می‌افتد؛ چون مالک پراید پول ندارد پس عوارض ندهد اما نمی‌گویند که انتشار آلودگی از خودروی این فرد، موجب آلودگی هوا و به خطر افتادن سلامت دیگر شهروندان می‌شود.
زاوه با تأکید براینکه در سراسر دنیا با افزایش سن خودرو، قیمت انتقال مالکیت و بیمه خودرو هم افزایش می‌یابد، گفت: متأسفانه این موضوع هم در ایران بالعکس انجام می‌شود.
این کارشناس خودرو در مورد وضعیت استاندارد آلایندگی خودروهای سواری در ایران و جهان، توضیح داد: گزارش‌های سازمان محیط زیست در باب آلایندگی نشان می‌دهد که استاندارد آلایندگی خودروهای تولید کشور، یورو 4 هستند. استاندارد آلایندگی خودروهای سواری ایران نسبت به استانداردهای روز دنیا عقب است. در اتحادیه اروپا، یورو 6 وی پلاس اجرا می‌شود. همچنین در چین و هند که مراکز بزرگ تولید آلایندگی به شمار می‌روند استاندارد آلایندگی یورو 5 است. البته قرار بود در ایران نیز استاندارد یورو 5 اجرا شود که خودروسازان در برابر آن مقاومت و از اجرای آن جلوگیری کردند.
وی تصریح کرد: همیشه ایران با چالش استاندارد آلایندگی مواجه بوده است. خودروهای تولید داخل مصرف سوخت بالایی دارند که معنی آن افزایش تولید گازهای غیرآلاینده مثل CO2 است. گازهای غیرآلاینده‌ای تأثیرات منفی زیست محیطی دارند، اما جزو آلاینده‌ها محسوب نمی‌شوند بلکه اثر زیست محیطی آن‌ها افزایش دمای زمین یا اثر گرمایشی زمین است. متأسفانه در ایران تنها استاندانداردهای مربوط به آلاینده اجرا می‌شود و گرمایش زمین را مدنظر قرار نمی‌دهند.
دوشنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۸ - 
